Wysłany: 2007-12-25, 16:43 elviElViedor (proszę o komentarze i RZECZOWĄ krytykę)
no cóż, macie szansę na podziwianie mojej twórczości ;p
[ Dodano: 2007-12-25, 16:44 ]
SYNEK
Tak się staraliście by mnie wychować,
Ile smutku musiało to kosztować,
Teraz musicie mnie pochować,
Moją śmierć zaakceptować,
Mój grób, między wieloma, trudno będzie chować,
Znicz na mej piersi nie będzie się tlił,
Za to wodę deszczową, co grobowe deski przeniknie, będę pił.
[ Dodano: 2007-12-25, 16:45 ]
ROJENIA ALKOHOLIKA
Całe życie wielką doliną,
Wielkie błędy w oku solą,
Więc powieszę się pod Saliną.
Alkohol fałszywym przyjacielem,
Papieros zgubnym okaże się,
Dziewczyna ignoruje, pozostawia bliznę na ciele
Kończę z romansem,
Do widzenia, przyjaciele,
Głowę o mur rozbiję, ze wzrokiem mętnym.
Samobójstwo ucieczką tchórza?
Wobec tego niech mnie zabije ktoś z was,
Aż ze mnie pozostanie jeno uczyć burza.
wykorzystałem pewien cytat... kto wie, gdzie, i czyj?
[ Dodano: 2007-12-25, 16:46 ]
POGORZELISKO
Siedziba dusz,
Na polach pustych,
Od krwi braterskiej pstrych,
Przelanej przez mężów statecznych.
Głowa zwisa,
Szubienica chybocze nad pożarem,
Na niej zaś zwłok cały harem,
I dusz potępionych jęki
i zawodzenie na głos cały.
Życie chwiejne,
Uczucia niestałe pięknu na drodze,
Poeta popuszcza swej fantazji wodze,
I Ochydę wojny ma na uwadze.
[ Dodano: 2007-12-25, 16:46 ]
UPADEK
Były czasy świetlane,
Były czasy, gdy chodził z uniesioną głową,
Posługiwał się dumną mową,
Teraz nagi chodzi po deszczu,
Wdychając oczyszczający zapach dżdżu,
Spotyka szarych ludzi zwykłych,
Zapracowanych bardzo i zabieganych,
Ludzi złych,
Którzy nie mają szans na odbicie się od dna,
Ich nadzieje są niszczone do cna,
Gdy nie wspiera ich żaden druch,
Mogą być tego przykre konsekwencje,
Na kolejnym pijackim "konwencie",
Znowu będzie szansa na dostatnie życie,
I obierze kierunek na bogate Kiece,
Wybuduje przeszklony dom,
Słońce będzie świeciło doń,
A niezwyciężony powstanie by znowu walczyć,
I odzyska utracony tron.
[ Dodano: 2007-12-25, 16:47 ]
śWIATłO W CIEMNOśCI
Nie ma nic,
Burza i kres,
Nie ma nic,
Koniec nadchodzi czarnymi drogami,
Idzie ku nam zapomnianymi szosami,
Zbliża się coraz bardziej,
Najpierw powoli, potem coraz szybciej,
Jesteśmy sami,
Sam na sam z trzema na niebie szóstkami,
Zrywa się wilczy wiatr,
Gwiazdy z nieba zrywa,
Piach z dróg porywa,
I zboże z pól przygniata,
I nam, biednym, zawsze wiatr w oczy,
Czarne łapy smutku chcą wydłubać nam oczy,
Będziemy jak ślepcy w ciemności,
Tak samo słabi zarówno w dzień, jak i w nocy,
Lecz będziemy żyli,
Taki żywot nic nie warty,
Ciemności mroku nic nie rozjaśni,
Będziemy w matni,
Będziemy razem do wschodu słońca,
Będziemy razem do końca.
[ Dodano: 2007-12-25, 16:48 ]
LABIRYNT
Wszystko zamknięte,
Dom na głucho,
Nie słyszało tam hałasu niczyje ucho,
Nie ma miejsca,
A za szybą rozgrywa się kolejna tercja...
Miłość...
Drzwi dębowe, okna puste,
I nienawiść...
Labirynt okien i drzwi, nie do rozpracowania,
Nieprzyjemne miejsce do obcowania...
Poznasz je, poznasz je bliżej,
Kiedy zostaniesz tutaj sfrustrowny,
I głowę swą rozbijesz o mur...
W nogi i nadgarstki wpija się mokry sznur,
Mokry od łez,
Mokry od krwi, posoką cała posadzka zachlapana,
Za drzwiami czai się przykrość nieznana...
[ Dodano: 2007-12-25, 16:49 ]
UCISK
Z góry widok kapitalny,
Jak krajobraz tropikalny,
To widok z okna dla wybranych,
Dla tych skurwysyn*w bogatych,
Co bogacą się na interesach szemranych,
Myślą że są wyjątkowi,
Lecz oni tylko poj*bani,
Żyją ponad stan,
Wywyższając się,
Nad nędzne robactwo wijące się u ich stóp,
Myśląc o sobie popadają w błogostan,
Wpadając raz po raz w korupcji tan,
Realizują swój chytry plan,
Miażdżąc żałosnych opozycjonistów w dłoni swej
Stalowej.
[ Dodano: 2007-12-25, 16:49 ]
SEN
Płyną łez kropelki,
Dać od serca, dać od ręki,
Łezka spływa po policzku,
Lada chwila na trzewiczku,
Lecą krople, lecą w dół,
Nie wyjdą spod depresji kół,
Lecą zatruć słodkie kwiaty,
Smutek twój w nienawiść bogaty,
Nie mogę cię uleczyć,
Bo zawiść zdobi twoje skronie,
Zawiści uzbierałbym całe gronie,
By ból twój stał się łatwopalny,
By być lekarzem duszy twej potencjalnym
[ Dodano: 2007-12-25, 16:50 ]
SEN II
Płyną łez kropelki,
Dać od serca, dać od ręki;
Nie bać się życia udręki;
Trzy życzenia,
Trzy marzenia do spełnienia;
Potrzeba spełnienia i bliskości,
Kogoś, kto zrozumie,
Kto nie zawiedzie w potrzebie.
Hmm ... Popracuj bardziej nad rymami bo jak na razie są banalne.Nie to,że jestem czepialski ale pisząc wiersze na takim rymie typu-wychować,kosztować,pochować-raczej specjalnie nie zachwycisz czytelnika bo wiersze z takimi rymami może napisać każdy.
Póżniej tematyka.Popracuj nad nią bardziej ponieważ połowa sukcesu do dobry temat i koncepcja.Pisząc o sercach,smutku,o tym,że alkohol jest zły,raczej nikogo nie zadziwisz bo tematyka serc i dusz,ciemności,smutku,upadku,żalu jest,była i będzie poruszana na forach dla nastolatków po 6789900987656 razy dziennie
Ogólnie nie podoba mi się poza wierszem-Labirynt-,spodobał mi się trochę klimat tego wiersza.I dalej-w wierszu nie ma tego co pozwala przyjemnie czytać-rytmu.Twoje wiersze czyta się cholernie ciężko.Pisz dalej i nie obrażaj się na mnie.Taki już czepialski jestem.Witam na forum
dzieki za wytkniecie bledow. ale tak naprawde to pisze tylko dla siebie... (tzn pisalem od miesiecy tego nie robilem) wiesz z takiuej 'wewnetrznej potrzeby' 'co mi w duszy gra', itp. pierdoly. ale dziekuje za RZECZOWA krytyke. pozdro (a zebys ty wiedzial, jaki ja potrafie byc czepialski ;p) thx za rady
[ Dodano: 2007-12-25, 20:43 ]
moze cos jeszcze dzis napisze , bo mam tam sporo zapisanych moich txt, ale dlugopisem na papierze...
[ Dodano: 2007-12-25, 21:11 ]
ś********
Wszedłem przedwcześnie do królestwa ciemności
Musiałem polegać na ich lojalności
Powinienem uczyć się samodzielności
Mądrością byłem w oczu mych jasności.
Nie widzialem całej ferii barw na dworze
Myślałem, że fantazją nowy świat stworzę
Tak, jak rolnik swoje pole pługiem orze
By jako nagrodę plony zebrać - zboże.
Ciąśgle walczę o lepszy, sprawiedliwy świat
Wciąż próbuję zlikwidować większość moich strat
Długo podpieram nieba jaśniejący blat
...Nagle niebo spada, niszcząc mój piękny świat.
JA, NIEBOSZCZYK TOWARZYSKI
Samotność najwierniejszym towarzyszem
A cisza najpiękniejsdzym dżwiękiem
Kwiaty najwspanialsze pokryte łez rosą
A embrion najmilszą nieboszczykowi pozą.
Zajdę kiedyś samemu na łąkę zieloną
Zobaczę trawy, które niedługo spłoną
Bystry strumyk, który z gór spadał
Będzie tylko leniwie bulgotał.
Nie będę mógł nic zrobić,
Samemu nie będę mógł nic poradzić
Usłyszę tylko suchy trzask gałęzi
A między krwią a ogniem trwałe powstaną więzi.
Ziemia się rozstąpi i zaczną krakać wrony
Orać zaczną krwiste ugory
W ziemię się wbije ostrze brony
I zaczną się mętne siewy.
[ Dodano: 2007-12-25, 21:17 ]
[Człowiek...]
Człowiek dostał wolną wolę
Aby wyboru dokonać
Człowiek zdobył skrzydła boże,
Potrafił Boga pokonąć.
Anioła zwabić próbował
świeżą krwią i ciepłym woskiem
Zamiast anioła śmierć przybyła
Grzesznik wstał zbudzony wrzaskiem.
Zobaczył ogień i grozę
Mrok i moc wyczuł zlękniony
Miasto dopadł Krostobrody;
Szczęście - tylko sen miniony.
Wśród zimnych gór leży miasto
Niegdyś spokojne - dziś płonie
Rozdarcie sprowadziło zło
Całe miasto piekło wchłonie
Wszedłem przedwcześnie do królestwa ciemności
Musiałem polegać na ich lojalności
Powinienem uczyć się samodzielności
Mądrością byłem w oczu mych jasności.
Nie widzialem całej ferii barw na dworze
Myślałem, że fantazją nowy świat stworzę
Tak, jak rolnik swoje pole pługiem orze
By jako nagrodę plony zebrać - zboże.
Zajdę kiedyś samemu na łąkę zieloną
Zobaczę trawy, które niedługo spłoną
Bystry strumyk, który z gór spadał
Będzie tylko leniwie bulgotał.
Ziemia się rozstąpi i zaczną krakać wrony
Orać zaczną krwiste ugory
W ziemię się wbije ostrze brony
I zaczną się mętne siewy.
Wszedłem przedwcześnie językiem do jej ust
A ona wyrwawszy się z moich rąk
Szarpnęła tak mocno,że zadrżył jej biust
I powiedziała-Wynoś się stąd!
Więc poszedłem niezaspokojony
Do chaty,by tam uprawiać onanizm
Już nigdy nie będę tak niepokorny
Bo będę przegrywał z kobietami
Wyciągnąłem go na drewniany stół
I zaczątek wsadziłem do słoika
Kiedy już było po wszystkim
To biedak był jak zwiędła roślinka
Tylko krople padały na schodki
Tworząc maść lepszą niż klej-Kropelka
Jutro znów pójdę do Dorotki
W biało-czerwonych bokserkach
Napisałem to teraz,na szybko Sam widzisz,że żeby pisać takie wiersze nie potrzeba zbytniej weny i talentu.To co teraz pokazałeś to taki trochę rap rolników Nie używaj takich banalnych rymów i porówniań typu-Tak jak rolnik pole pługiem orze.To Ci może wystawić złą opinię I to co teraz mi pokazałeś nie podoba mi się.Wybacz ale musisz dużo popracować(jak ja zresztą)Pozdrawiam
Rymy czestochowskie, tematyka z pamiętnika smutnego nastolatka. Czy naprawdę 15-18 letni ludzie nie potrafią pisać o niczym innym niż cierpienie, ból i męczenie zwierzaka? A może wydaje się wam ze pisanie o czymś pozytywnym to obciach?
Przesadzasz James.Można pisać o bólu,cierpieniu i podłym świecie.Inaczej to nazywa się-Trupizm.Właśnie taki styl w poezji.Jedni piszą o cierpieniu a inni o szczęśliwym życiu.Wszystko zależy od osobowości poety i do tego w jaki sposób widzi to wszystko co opisuje.Rozumiem,że milion pozytywnych wierszyków o miłości na forach dla nastolatków jest dobra? Pierwsza sprawa-Wiersz powinien być odbiciem duszy(wiem,że to dziwnie brzmi w moich ustach )autora.Jeżeli autor jest pesymistą i widzi świat na czarno to wręcz powinien o tym pisać bo w ten sposób wyraża siebie i jest prawdziwy.Jeżeli autor jest optymistą i lubi sobie pisać o wspaniałej miłości i pięknych ludziach to niech też o tym piszę.Ważne żeby wyrażał siebie a nie udawał.Jeżeli ktoś każdy wiersz o cierpieniu,bólu i złym świecie wsadza do szufladki-Pamiętnik zbuntowanego nastolatka-to moim zdaniem jest chorym ignorantem w tych sprawach .Trzeba umieć wszystko ująć i pisać od siebie i starać się nie powtarzać tego co już było,tylko zamiast tego opisywać od siebie.Ja mówiąc szczerzę wolę trupizm od wzniosłych wierszy o pięknej miłości i doskonałym świecie.Powtórzę się po raz enty-Jak ktoś umie ująć dobrze cierpienie czy miłość to jest dobrze a jak nie to jest dupa.
Ostatnio zmieniony przez Powerage 2007-12-25, 22:38, w całości zmieniany 1 raz
Inaczej to nazywa się-Trupizm.Właśnie taki styl w poezji.
Nie ma takiego stylu jak trupizm, jest turpizm. No chyba że trupizm to styl uprawiany przez nastolatków na forach wtedy zwracam honor i pokorni proszę o wskazanie najwybitniejszych dzieł gatunku
Owszem piszesz gładkie frazesy ale nie zmienia to faktu ze 99,99999999...% tych wierszyków to wałkowanie w kólko tych samych motywów w złym lub bardzo złym stylu. Poza tym nie chce mi się wierzyć że wszystkie te mroczne nastolaty mają chroniczną depresję
A myślisz,że ja w to wierzę?
Co do wałkowania w kółko to mi się wydaje,że to jest tak-Ktoś tam kiedyś napisał wiersz o miłości,póżniej znowu ktoś inny to ja też napiszę I dlatego jest ciągłe wałkowanie.
Trzeba pisać od siebie a nie za pomocą postępu,który mówi-Jak przeczytasz wiersz o samotności to też napisz coś podobnego,chociaż w głębi duszy jesteś skrajnym ekstrawertykiem I to naprawdę czuć jak się czyta takie wiersze.
Faktycznie pomyliłem się z tym trupizmem.
Dobra,chyba już to należy skończyć bo ja i Pan Moderator odcinamy się od tematu.
Wesołych Świąt Tomash
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach
Nie używaj takich banalnych rymów i porówniań typu-Tak jak rolnik pole pługiem orze.To Ci może wystawić złą opinię 
Poza tym nie chce mi się wierzyć że wszystkie te mroczne nastolaty mają chroniczną depresję 
