[tomash]

1. Ghost of Perdition (10:29)
2. The Baying of the Hounds (10:41)
3. Beneath the Mire (7:57)
4. Atonement (6:2
5. Reverie / Harlequin Forest (11:39)
6. Hours of Wealth (5:20)
7. The Grand Conjuration (10:21)
8. Isolation Years (3:51)

Opeth nie miał w życiu łatwo przez pierwsze kilka płyt musiał zrzucać z siebie etykietkę kopii Katatonii, którą przyklejono jej bezpodstawnie zresztą. Udało się to dopiero na genialnym Blackwater Park kiedy wszyscy zachwycili się wreszcie kunsztem i oryginalnością Szwedów. Potem przyszły dwa albumy "Deliverance" i "Damnation" gdzie zespół potwierdził swoją klasę ale też za bardzo zaczął przypominać kolejny projekt Steve`a Wilsona z którym współpracowali od czasów BP. Przyszedł również czas pokazać że zespół ma do zaoferowania więcej aniżeli tylko ciągłe przeskakiwanie pomiędzy death metalem a akustycznymi pasażami. No i udało się znakomicie. Zespół zaangażował Pera Wiberga klawiszowca Spiritual Beggars i nadał on temu albumowi specyficznego charakteru przywołując trochę skojarzenie ze starym filmem, horrorem... Niekiedy to właśnie Wiberg dominuje na tej płycie i ciągnie utwór. Poza tym zespół zrezygnował z Dotychaczsowego podziału utworu na death metalowe fragmenty z growlem i łagodne z czystym spiewem, teraz wszystko to się miesza, mniej jest akustyków a więcej instrumentalnych pasaży na elektrykach, urozmaicenia w utworach. Mikel musiał chyba też posłuchać trochę Meshuggah przed nagraniami bo momentami słychać wpływ mniej znanych sąsiadów na płycie. Pod względem instrumentalnym mistrzostwo, podobnie z wokalami - czy to growl, czy to śpiew czy szept Akerfeldt radzi sobie świetnie. Najlepszy "kilmatyczny" metalowy album ostatnich lat i obok Blackwater Park najlepszy Opeth.

10/10

[Sarmak]

Genialna okładka. Będę miał chwilę czasu, to zapoznam się z tym.

[Zbir]

oczywiście, Akerfeldt jak zawsze w świetnej formie, jednak do najlepszego albumu Opeth trochę GR brakuje. jest jakby nieco bardziej kombinatorski niż starsze albumy a jednocześnie słuchając go ma się wrażenie że to już było oczywiście mimo tego kawał świetnego grania.

8,5/10

[Enemy]

Ha, ja uwielbiam.

A własnie słucham The baying of the hounds. No po prostu rewelka

[Ceandric]

Pierwszy album Opeth, który słyszałem. Może dlatego pasi mi bardziej niż reszta The Baying of the Hounds to mój ulubiony utwór z tego albumu (zwłaszcza końcóweczka), a za nim genialne Hours of Wealth. Ogólnie świetny album, zgadzam się z oceną Tomka

[Niegłupi Jaś]

Dobry album, chociaż do mnie jakoś specjalnie nie przemówił. Może dlatego dość szybko poszedł w odstawkę. Ponowne podejście jeszcze będzie z pewnością .
Póki co jednak, zdecydowanie wolę starsze wydawnictwa.

[ Dodano: 2007-07-10, 22:14 ]
Aha, imho okładka jedna ze słabszych Opetha

[tomash]

Tak czułem ze Ci się mniej spodoba. Większy tu położyli nacisk na technikę niż na klimat i stąd zamieszanie wokół albumu.

[Niegłupi Jaś]

Ano właśnie. Technika to bezduszna istota, która morduje klimat