[LadySatan]

"(...) Gdybym CI powiedział wtedy, gdy tańczylismy we dwoje w malym pokoiku o pomaranczowym świetle: słuchaj, masz milion ludzi albo dwa, albo trzy miliony, zabij ich tak, żeby nikt o tym nie wiedział, nawet oni, uwięź kilkaset tysięcy, złam ich solidarnośc, poszczuj człowieka na człowieka i.. - przecież mialabys mnie za szalonego (...). A tu patrz: najpierw jedna wiejska stodoła pomalowana na biało i -duszą w niej ludzi. Potem cztery większe budynki - dwadzieścia tysięcy jak nic. Bez czarów, bez trucizn, bez hipnozy. Paru ludzi kierujących ruchem, żeby tłoku nie było, i ludzie płyną jak woda z kranu za odkręceniem kurka. (...) Jakże to jest, że nikt nie krzyknie, nie plunie w twarz, nie rzuci się na pierś? Zdejmujemy czapkę przed esmanami wracającymi spod lasu, jak wyczytają, idziemy na smierć i - nic? Głodujemy, mokniemy na deszczu, zabierają nam najblizszych. WIdzisz: to mistyka. Oto jest dziwne opętanie czlowieka przez człowieka. oto jest dzika biernośc, ktorej nic nie przelamie. A jedyna broń - to nasza liczba, ktorej komory nie pomieszczą. (...)
Czy myslisz, ze gdyby nie nadzieja, iz ten inny świat nadejdzie, że wrócą prawa czlowieka - żylibysmy w obozie choc jeden dzień? To własnie nadzieja każe ludziom apatycznie isc do komory gazowej, każe nie ryzykowac bunty, pogrąża w martwote. To nadzieja rwie więzy rodzin, każe matkom wyrzekać się dzieci, zonom sprzedawać się za chleb i męzom zabijac ludzi. (...) Nigdy w dziejach ludzkosci nadzieja nie byla silniejsza w czlowieku, ale nigdy też nie wyrzadzila tyle zla, ile w tej wojnie, ile w tym obozie. Nie nauczono nas wzybywac się nadziei i dlatego giniemy w gazie.
patrz, w jakim oryginalnym swiecie zyjemy: jak malo jest w Europie ludzi, którzy nie zabili czlowieka! I jak malo jest ludzi, ktorych by inni ludzie nie pragnęli zamordowac! (...) Nie wiem, czy przezyjemy, ale chcialbym, abysmy kiedys umieli nazywac rzeczy ich własciwym imieniem, jak czynia ludzie odważni."

"U nas w Auschwitzu" T. Borowski

Wczoraj znow siegnęlam po opowiadania Borowskiego i zapadl mi w pamiec ten fragment. Kiedy pierwszy raz je przeczytalam, wywarły na mnie ogromne wrazenie, to wobec czego dotąd przechodzilam obojetnie. Uswiadomiam sobie jak okrutna byla ta wojna na tle innych. Nie chce nigdy zapomniec.

[Niegłupi Jaś]

Fragment rzeczywiście bardzo wymowny . Każda wojna ma swoją brutalność, każda podszyta jest wielką tragedią. Chociaż to, co działo się w obozach zagłady jest rzeczywiście trudne do wytłumaczenia. Faktycznie, możnaby stwierdzić że to ludzka nadzieja "napędzała" obozy, ale wielu dała też w końcu upragnioną wolność.
Niestety na świecie nadal za mało jest pojęcia i zrozumienia dla rozmiaru tych zbrodni .

[daghon]

Przez pustynie biegnie 100 arabów, a za nimi murzyn.
Arab jadacy w przeciwnym kierunku zatrzymuje innego araba i sie pyta dlaczego 100 arabów ucieka przed jednym czarnym.
Na to zatrzymany arab odpowiada:
"A wiadomokumu pierwszemu w morde da?"

W obozach było podobnie. Nikt nie chciał pierwszy umierać. Każdy trzymał się wątłej nici zycia. I nawet jak mógł swoją simierc odwlec na jeden... to robił to nawet kosztem bliskich. I ta nadzieja na kazdy przezyty dzien tworzyła w ludziach skorupe zwaną "znieczulicą".

Przez pustynie biegnie 100 arabów, a za nimi murzyn.
Arab jadacy w przeciwnym kierunku zatrzymuje innego araba i sie pyta dlaczego 100 arabów ucieka przed jednym czarnym.
Na to zatrzymany arab odpowiada:
"A wiadomokumu pierwszemu w morde da?"

W obozach było podobnie. Nikt nie chciał pierwszy umierać. Każdy trzymał się wątłej nici zycia. I nawet jak mógł swoją simierc odwlec na jeden... to robił to nawet kosztem bliskich. I ta nadzieja na kazdy przezyty dzien tworzyła w ludziach skorupe zwaną "znieczulicą".

[Frost]

Borowski nie wytrzymał presji wspomnień. Popełnił samobójstwo w wieku 29 lat